Związki na odległość

Źródło obrazka

Na początku jest dobrze. Widujecie się co jakiś czas, raz, może dwa w miesiącu. Mało, ale radzicie sobie z tym. Dużo rozmawiacie, bo tylko to wam zostaje. Tęsknicie. Po nocach nie możecie spać, upojeni wspomnieniami ostatniego widzenia, w oczekiwaniu na następne. Późne powroty do domu nie wchodzą w grę, bo on przecież czeka. Chcecie się wymienić wrażeniami mijającego dnia. Snujecie plany. I tak w kółko.

Z czasem masz wrażenie, że bardziej się przyjaźnicie niż jesteście razem. Odczuwasz, że prowadzicie dwa oddzielne życia, a nie jedno wspólne. Brakuje ci bliskości. Nie chcesz, żeby coś cię omijało, nie chcesz rezygnować z czegoś po raz kolejny. Łapiesz się na tym, że nie masz nic do powiedzenia, wspólne tematy się kończą, termin następnego widzenia odwleka. Cierpisz, bo starasz się jak możesz, ale to nie wystarczy. Mimo tego walczycie o ten związek, bo chcecie być razem.

Kłótnie. Nieporozumienia. Brak zaufania. Łzy. Rozmowy po nocach, że może być lepiej, że będziecie razem. Znowu jest dobrze. Przez chwilę. Gdy się rozjeżdżacie, wszystko wraca do stanu poprzedniego. Kłótnie. Nieporozumienia. Brak zaufania. Łzy. Rozstanie. Wszystko będzie dobrze. Może kiedyś, może po studiach, może nigdy. 

Budzisz się któregoś dnia i czujesz, że jesteś gotowy na nowe. Wyzwania, radości, doświadczenia. Miłość. Bo wszystko będzie dobrze. I tylko czasem zastanawiasz się, co by było gdyby..

A.